De verschillende stadia van de ziekte van Alzheimer

De ziekte van Alzheimer wordt wereldwijd steeds bekender. We weten ongeveer waar dit op slaat, maar dat betekent niet dat we ons bewust zijn van de details, de werking en de evolutie. De ziekte van Alzheimer ontstaat niet van de ene op de andere dag, het begint na verloop van tijd en wordt steeds erger. Daarom is het belangrijk om de verschillende symptomen te kennen, maar ook om de verschillende stadia van deze ziekte gemakkelijk te herkennen.

Dit zal u helpen om goed voorbereid en met succes de voortgang van de ziekte van Alzheimer te volgen. Door de 7 stadia van de ziekte van Alzheimer duidelijk in kaart te brengen, kan passende ondersteuning worden geboden en mettertijd worden aangepast, zodat de persoon met de ziekte in een veilige omgeving kan blijven met de juiste ondersteuning.

Als de 7 verschillende stadia van de ziekte van Alzheimer u niet duidelijk zijn, raden wij u aan het artikel te lezen dat wij voor u hebben opgesteld, zodat u voorbereid bent om op de juiste manier te handelen. Wacht dus niet langer om de rest van dit artikel te lezen!

Stadium 1: Normale lichaamsfunctie

De ziekte van Alzheimer treedt geleidelijk op en wordt onderverdeeld in verschillende stadia. Het begin van de ziekte is het moeilijkst vast te stellen. Inderdaad, niet alle symptomen treden van de ene op de andere dag op. Het is moeilijk om de tekenen van het begin van deze ziekte te vinden en de symptomen kunnen van patiënt tot patiënt verschillen.

Het eerste stadium is zeer moeilijk te identificeren als het begin van de ziekte van Alzheimer omdat er geen geheugenproblemen zijn. Dementie is nog niet aanwezig in het dagelijks leven. Om erachter te komen of er sprake is van stadium 1, moet u contact opnemen met een gezondheidswerker om tests uit te voeren om na te gaan of de persoon zich in het eerste stadium van de ziekte van Alzheimer bevindt.

Stadium 2: Zeer lichte cognitieve stoornis

Het tweede stadium is gemakkelijker vast te stellen, maar kan ook een teken van ouderdom zijn. De patiënt krijgt steeds meer geheugenverlies, sommige gewone woorden ontgaan hem, evenals de plaats van sommige voorwerpen in zijn dagelijks leven. Er zal echter geen zichtbare dementie zijn, maar een dokter zal het kunnen vaststellen.

Dit stadium is dus gemakkelijker vast te stellen, maar het betreft vooral een cognitieve stoornis die het geheugen aantast. Het kan dus een teken zijn van de ziekte van Alzheimer, maar ook van ouderdom.

Fase 3: Cognitiefwaardevermindering mild

Dit deel kan gemakkelijk worden opgemerkt door de mensen om je heen. De patiënt kan ook een medische follow-up ondergaan om de twijfels van zijn familieleden te bevestigen. Het is vaak in dit stadium dat artsen het vroege stadium van de ziekte van Alzheimer kunnen ontdekken. Daarom is het belangrijk te weten waar het om gaat. Dit uit zich in moeilijkheden bij het vinden van de juiste woordenschat, de namen van bepaalde personen. De patiënt kan ook vergeten wat hij zojuist heeft gelezen, zijn bezittingen kwijtraken, zich ongemakkelijk voelen in de maatschappij of moeite hebben met het plannen van taken.

Stadium 4: Matige beperkingen

Met dit onderdeel kan vaak een mild stadium van de ziekte van Alzheimer worden opgespoord door bepaalde onmiskenbare symptomen van de ziekte van Alzheimer waar te nemen.

De patiënt vergeet recente gebeurtenissen, of zijn eigen verleden. Mentale vaardigheden zoals berekeningen zullen ingewikkelder zijn, evenals het uitvoeren van bepaalde taken of het voorbereiden van het eten.

De Alzheimerpatiënt zal vaak stemmingswisselingen hebben en in en uit sociale settings verdwijnen omdat hij of zij zich daar niet op zijn of haar gemak voelt.

Stadium 5: Matig ernstige tekorten

Wanneer de patiënt dit gevorderde stadium bereikt, krijgt hij/zij te maken met veel problemen in zijn/haar dagelijks leven en dat betekent dat hij/zij passende ondersteuning nodig heeft. Mensen met Alzheimer kunnen zich hun adres, contactgegevens of iets over hun verleden niet herinneren. Daardoor raken ze snel de weg kwijt in ruimte en tijd en hebben ze hulp nodig bij het eten of naar het toilet gaan.

Een patiënt met Alzheimer in dit stadium zal moeite hebben met het uitvoeren van berekeningen of het onthouden van belangrijke gebeurtenissen. Dagelijkse hulp bij taken zoals het kiezen van de juiste outfit voor het seizoen zal ook nodig zijn.

Stadium 6: Ernstige Alzheimer stoornissen

In dit ernstige stadium verergert elk teken en is veel uitvoering nodig om de persoon met Alzheimer te helpen. Daarom is het noodzakelijk de grenzen van de persoon met Alzheimer te kennen door de verschillende elementen van deze fase te leren kennen.

De problemen hebben te maken met geheugen, slaap, identiteit, incontinentie en dagelijkse routines. Dit leidt heel vaak tot persoonlijkheidsstoornissen zoals stemmingswisselingen, maar ook tot wantrouwen tegenover de wereld rondom. Om nog maar te zwijgen over de mogelijkheid van hallucinaties. Daarom is het belangrijk dat er voor iedereen in dit stadium van de ziekte uitgebreide zorg is.

Stadium 7: Het meest gevorderde stadium van de ziekte.

In dit laatste stadium kan de patiënt geen gesprek meer voeren of omgaan met zijn omgeving, die hij niet meer herkent. Hij of zij is ook niet in staat om begrijpelijke gebaren of geluiden te maken en het is belangrijk om uitgebreide ondersteuning te bieden om de persoon met Alzheimer te helpen.

Mensen met Alzheimer ondersteunen

De impact van Alzheimer op de familie

De ziekte van Alzheimer heeft niet alleen invloed op de persoon die eraan lijdt, maar ook op hun familie en vrienden. Het kan leiden tot emotionele, fysieke en financiële uitdagingen voor de zorgverleners. Het is belangrijk om deze impact te begrijpen en manieren te vinden om de zorg te delen.

• Emotionele belasting: Zorgverleners kunnen zich overweldigd voelen door de veranderingen in de persoon met Alzheimer en de verantwoordelijkheden die zij op zich nemen.
• Financiële druk: De kosten voor zorg en ondersteuning kunnen aanzienlijk zijn, wat een zware last kan zijn voor gezinnen.
• Verlies van sociale contacten: Zorgverleners kunnen hun sociale leven verwaarlozen, wat leidt tot isolement.
• Ondersteuningsgroepen: Het is nuttig voor zorgverleners om deel te nemen aan ondersteuningsgroepen waar ze ervaringen kunnen delen en emotionele steun kunnen ontvangen.

Preventieve maatregelen tegen Alzheimer

Hoewel er momenteel geen genezing voor Alzheimer is, zijn er verschillende preventieve maatregelen die kunnen helpen om het risico te verminderen. Het aannemen van een gezonde levensstijl kan een positieve impact hebben op de hersengezondheid.

• Gezonde voeding: Een dieet rijk aan groenten, fruit, volle granen en gezonde vetten kan bijdragen aan een betere hersenfunctie.
• Regelmatige lichaamsbeweging: Fysieke activiteit stimuleert de bloedcirculatie en kan helpen bij het behoud van cognitieve functies.
• Mentale stimulatie: Activiteiten zoals lezen, puzzelen en het leren van nieuwe vaardigheden kunnen de hersenen actief houden.
• Sociale interactie: Regelmatig contact met vrienden en familie kan een positieve invloed hebben op de geestelijke gezondheid.

Technologische hulpmiddelen voor Alzheimerzorg

Technologie speelt een steeds grotere rol in de zorg voor mensen met Alzheimer. Er zijn verschillende hulpmiddelen en applicaties ontwikkeld om zowel de patiënt als de zorgverleners te ondersteunen.

• Geheugentraining-apps: Applicaties zoals ANNELIES helpen patiënten met geheugenproblemen door middel van spelletjes en oefeningen.
• Locatiebepaling: GPS-hulpmiddelen kunnen zorgverleners helpen om de locatie van de persoon met Alzheimer te volgen en hen veilig te houden.
• Communicatietools: Apps die eenvoudige communicatie mogelijk maken kunnen helpen bij het verminderen van frustratie voor zowel de patiënt als de zorgverlener.
• Monitoring systemen: Slimme technologieën kunnen helpen bij het bewaken van de gezondheid en veiligheid van de persoon met Alzheimer.

De rol van professionele zorgverleners

Professionele zorgverleners spelen een cruciale rol in de ondersteuning van mensen met Alzheimer en hun families. Hun expertise kan een groot verschil maken in de kwaliteit van leven van de patiënt.

• Diagnose en behandeling: Zorgverleners kunnen helpen bij het stellen van een diagnose en het ontwikkelen van een behandelplan dat is afgestemd op de behoeften van de patiënt.
• Ondersteuning voor families: Ze bieden niet alleen zorg aan de patiënt, maar ook ondersteuning en advies aan de familie over hoe ze het beste kunnen omgaan met de ziekte.
• Training en educatie: Professionele zorgverleners kunnen families trainen in de beste zorgtechnieken en strategieën om met gedragsveranderingen om te gaan.
• Toegang tot hulpmiddelen: Ze kunnen gezinnen helpen bij het vinden van de juiste hulpmiddelen en diensten die beschikbaar zijn voor Alzheimerzorg.